15. Vreugde
15. Psychologie
Vreugde en levendigheid dan stroomt het leven vrij door je heen. Zodra je vreugde en levendigheid verdwijnt, zijn er redenen dat jij niet meer vrij stroomt. Kan jij vrij stromen?
Levendigheid
Ik zag bij mijn moeder steeds meer haar levendigheid verdwijnen. Totdat ze uiteindelijk een schim was van zichzelf. Dat gebeurt zou je zeggen. Maar wat als je tot aan je dood je levendigheid kan behouden?
Vandaag heb ik een masterclass gehad: trauma en het lichaam. Ik ontdekte door mijn pijn proces aan te gaan, dat ik mijn levendigheid terug kreeg. Dat het de bedoeling is dat ik het leven op een heerlijke spontane vrije manier door mij heen stroomt.
Ik was heel wat kwijt geraakt. Ik durfde me niet te laten zien, ik wees mezelf af, maakte ik mezelf onzichtbaar. Ik kon zielendelen terughalen, ik voelde het leven in mij terugkomen. Ik voel en ervaar dat ik een cirkel rondmaak, niet alleen voor mijzelf, maar ook mijn moeder is er bij betrokken.
Mijn moeder die zo hield van het leven, die zo kon lachen en genieten. Die aan de andere kant mij vertelde hoe het hoort, die me liet weten dat ik op het verkeerde pad zat, die mij in de vorm wilde stoppen, waar ik niet in paste. Vreugde en verdriet komen bij elkaar.
Vreugde om mijn herwonnen levensvreugde, dat ik mijzelf steeds weer meer mag ontdekken, mag laten zien. Dat ik degene ben die me geïdentificeerd hebt met die afwijzing, dat ik in reactie daarop mij afsloot. Afsluiten na afwijzing, het lijkt normaal; dat is het niet. Het gaat om trauma om pijn die daar mee samenhangt. Wij allen hebben pijn en angst om afgewezen te worden in ons systeem.
Door je eigen proces aan te gaan kan je ruimte maken, ruimte om jezelf te bevrijden van deze angst en pijn, ruimte om het leven binnen te laten stromen. Het leven, de levendigheid die een deel van je wezen is, opgesloten achter de muren van zelfverdediging, achter de angst niet goed genoeg te zijn, achter de angst voor afwijzing. Wat mag er nog meer bevrijd worden? Waar mag je nog meer je leven laten stromen?