59. Transformatie

59. Spiritueel

10 stappen in het transformatieproces

 

Het transformatieproces

Ik scheur uit mijn jasje.

Mijn jasje wordt te nauw.

Ik groei.

Ik hoor nergens meer bij.

Ik heb mijn eigen ontwikkeling.

Hoe mijn ontwikkeling ook gaat.

Alles wat ik dacht te hebben, laat ik los,

Alles wat ik dacht nodig te hebben, laat ik los;

Ik laat alles los.

Nieuwe leven dient zich aan.

Nieuw daadkracht dient zich aan.

Nieuw leven staat te trappelen voor de deur.

Er is ruimte gecreëerd

Er is nieuw zicht op de wereld

Oude overtuigingen laat ik los

Oude patronen mogen gaan.

10 fases in het transformatieproces

Tijdens een transformatie proces ga je door verschillende fasen. In je binnenwereld voltrekken zich processen waar je verstandelijk niet bij kunt. Je bewustzijn wordt uitgedaagd en opgerekt. Soms kraak je in al je voegen, dan weer zie je glashelder hoe het allemaal werkt. En af en toe verlies je alle hoop dat je überhaupt ergens naartoe op weg bent. Hieronder lees je welke fasen er qua transformatie gewoon bij horen.

Frustratie

Transformatie begint vaak met frustratie. Onvrede met hoe het is. Tegelijkertijd is er een dagend besef dat je niet op deze manier verder wil. Wat er nodig is, weet je vaak nog niet, maar je wil in ieder geval geen herhaling van hetzelfde. Niet weer hetzelfde soort werk, niet weer dezelfde afhankelijkheid in je relatie Maar een crisis, zoals verlies van een baan, geliefde of gezondheid, kan ook een startpunt zijn. Plotseling weet je dat het leven geleefd moet worden. Een angst valt weg – die om te verliezen. Je hebt immers al iets verloren.

Verlangen

De beste manier om in beweging te komen is je aandacht verschuiven van de buitenwereld naar je binnenwereld, en van je toekomst en verleden naar het nu. Je bestaande denkpatronen zullen je niet verder brengen. En oplossingen of uitwegen vind je niet in de buitenwereld, in hetgeen je al kent; daar blijft het zoals het is totdat je zelf verandert. Het volgen van je eigen hart en intuïtie zetten die beweging altijd in gang. Vragen als: ‘Wat zegt mijn innerlijke stem?’, of ‘Waar gaat mijn hart van zingen?’, helpen je op weg; uit waar je bent, naar waar je wilt zijn.

Niet-weten

Tussen waar je bent en waar je wilt zijn, ligt onbekend terrein. Je begint uit je oude fundament te stappen, dat niet meer voldoet, maar het nieuwe fundament is nog niet gebouwd. En totdat je volgende (en grotere) constructie vorm begint te krijgen, verkeer je in onzekerheid. Je nieuwe creatie is namelijk onderhevig aan andere wetten dan de oude. Die zul je eerst onder de knie moeten krijgen. ‘Houdt dit nooit op?’ is de vraag die je jezelf dan kunt stellen.

Voelen

In dat niemandsland kunnen emoties aan de oppervlakte komen, zoals angst voor het onbekende, woede over hoe het was, of diepe eenzaamheid. De kunst is om er ruimte aan te bieden, ze te voelen, er contact mee te maken, zonder er een oordeel over te hebben of ze af te wijzen. Het zijn gevoelens die vaak je leven lang, of levens lang, niet gevoeld konden worden. Je bent niet gezien, niet gehoord, niet gereflecteerd in je licht. Je kunt daar voor altijd verdrietig of boos over blijven, of die rol voor jezelf gaan vervullen.

Initiatie

In dat niemandsland vindt een initiatie plaats. Als je dat beseft, kun je er met meer zelfvertrouwen en commitment doorheen. Je beweegt naar de ‘next level’ in je bewustzijn, waarbij je meer in contact komt met je ziel. En dat gebeurt juist omdát je persoonlijke obstakels onder ogen gaat zien en overwint. Ze blijken 

Helderheid

Gedurende je inwijdingsproces kom je jezelf tegen; je moet je eigen draken en demonen bevechten. Met je zwaard, en met liefde. De demonen zeggen dat je niks waard bent, of dat je hier nooit meer uit komt. De draken zorgen dat je opgeeft, en toch weer terugvalt op hetgeen veilig en vertrouwd is, of dat je nog harder gaat werken om de liefde te krijgen die je verdient. Observeer ze, nodig ze uit in je bewustzijn. Het kan periodes opleveren van heel veel inzicht.

Breken

Soms kom je op een punt waarop je ‘ego’ breekt. Opeens ontdek je dat je ideeën over de werkelijkheid niet waar zijn, of dat je mensen met je eigen afweermechanismen op een afstand hebt gehouden, of dat je zo hard hebt moeten vechten om jezelf veilig te kunnen voelen. En op dat moment kun je je oude overlevingsmechanismen niet meer met dezelfde kracht en overtuiging in stand houden. Het kan leiden tot een fase van diepe angst of wanhoop; niets werkt meer zoals het deed. Dat loslaatproces neemt soms heftige vormen aan, maar het hoeft niet. Het ego kan ook geleidelijker ‘oplossen’.

Risico

Bij iedere stap op je pad heb je weer de keuze. Ga je door op de oude weg, of sla je een andere in? Ieder inzicht is een aanwijzing die je kunt opvolgen. De nieuwe weg is meestal de richting die onveilig voelt, onbekend, of spannend. Hij is niet geplaveid; noch door anderen, noch door jezelf. Wees er je eigen wegwijzer. En als er angst opkomt, geef die dan de ruimte (erken hem, voel hem), maar laat hem niet plaatsnemen op jouw bestuurdersplek.

Wachtstand

Tijdens je transformatie kun je terecht komen in de zogenaamde ‘wachtstand’. Geen gemakkelijke fase. Hier begin je namelijk je potentie echt te voelen, en tegelijkertijd is hij nog niet gemanifesteerd; je nieuwe bewustzijn heeft zich nog niet naar de buitenwereld vertaald. Soms duurt de wachtstand jaren. Toch is er geen sprake van stilstand, eerder van integratie. Al je nieuwe bewustzijn neemt de tijd om te ‘settelen’, in te dalen. Je begint te belichamen wat je hebt geleerd

Creatie

En dan opeens is het er; je buitenwereld begint te matchen met je binnenwereld. Door je verlangens te voelen begin je aan te trekken wat je het liefst wil. Door je draken en demonen onder ogen te zien, ontdek je waar je jezelf hebt tegengehouden. Door je hoofd, hart en actie in lijn te brengen met het universum ga je creëren in plaats van overleven. En dan? Dan begint er een nieuwe transformatie of creatiecyclus, waarin je weer dieper afdaalt en misschien weer dezelfde fasen doorloopt, maar dan anders. In ieder geval doe je het dan met meer liefde voor jezelf en meer vertrouwen in de uitkomst.

 

59. Inspiratie

Hoe vind jij je richting in het leven?

Vind je richting

Wanneer je de weg kwijt bent, is de snelste en eenvoudigste manier om hem weer terug te vinden door stil te worden en in vrede en stilte je richting te zoeken. Ben je bereid om de tijd te nemen om stil te zijn en innerlijk te zoeken, of heb je het gevoel dat dat zonde van je tijd is en dat je door moet gaan met al die dingen die gedaan moeten worden/

Iedere ziel heeft leiding nodig, want zonder haar raak je misschien inderdaad verdwaald in de doolhof van het leven. Dus waarom neem je niet elke dag een beetje tijd om alleen met mij te zijn, om vast te stellen waar je heen gaat? Wanneer je dit leert te doen, zul je een diepe innerlijke behoefte krijgen aan deze samenspraak en je zult er naar verlangen om steeds meer tijd met mij in deze staat van bewustzijn te zijn. Blijf daarom alert en beantwoord die diepe verlangens in je. Schuif ze nooit ongeduldig aan de kant met het gevoel dat er geen tijd voor is. Ik zeg je, er is tijd voor alles.

Bron: Eileen Caddy